دانشمندان با بررسی ژنتیک فیلها دریافتهاند که این حیوانات دارای ۲۰ نسخه از ژن سرکوبکننده تومور p53 هستند؛ در حالی که انسان تنها یک نسخه از این ژن را دارد. این تنوع ژنتیکی باعث میشود فیلها توانایی بالاتری در متوقفکردن رشد سلولهای سرطانی داشته باشند و حتی با وجود جثه بزرگ و طول عمر بالا کمتر دچار سرطان شوند.
تحقیقات اخیر همچنین فرضیهای جالب را مطرح کردهاند: ممکن است این تنوع ژنی ابتدا برای محافظت از اسپرم فیلها در برابر گرمای بدن تکامل یافته باشد، چرا که بیضههای فیل نر داخل بدن قرار دارند. بنابراین، توانایی مقابله با سرطان ممکن است نتیجه جانبی این سازگاری تکاملی باشد. یافتههای جدید میتوانند مسیرهای تازهای برای درمان سرطان در انسانها فراهم کنند.
منبع: newatlas