مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که تنفس هوای کم‌اکسیژن، مشابه شرایط ارتفاعات بلند، می‌تواند تخریب سلول‌های مغزی و اختلالات حرکتی در موش‌های مبتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد. این روش حتی پس از شروع علائم بیماری، باعث توقف پیشرفت تخریب نورون‌های دوپامینرژیک و بهبود عملکرد حرکتی شده است.
این یافته‌ها نویدبخش نقش محافظتی کم‌اکسیژنی در مهار تجمع پروتئین‌های آسیب‌زننده α-سین و کاهش استرس اکسیداتیو در مغز بیماران پارکینسون است و ممکن است راهی جدید برای درمان این بیماری ارائه کند. اثرات مشابه در مدل‌های حیوانی دیگر نیز مشاهده شده است.
منبع: nature