دانشمندان با استفاده از شبیه‌سازی پیشرفته نشان دادند که نیروی هسته‌ای قوی، در دماهای بسیار بالای پس از مهبانگ، بسیار مؤثرتر از آن‌چیزی بوده که تاکنون تصور می‌شد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که حتی در دماهای بالاتر از ۱۰۰ گیگاالکترون‌ولت، پلاسماهای کوارک-گلوئون به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر این نیرو قرار داشته‌اند.
پژوهشگران با به‌کارگیری روش «کوانتوم کرومودینامیک شبکه‌ای» و کاهش خطاهای محاسباتی توانستند فشار پلاسما را در دوره‌های اولیه‌ی کیهان اندازه‌گیری کنند. نتایج نشان می‌دهد که بر خلاف مدل‌های قدیمی، نمی‌توان فرض کرد نیروی قوی در آن زمان‌ها ضعیف بوده، بلکه از همان ابتدا نقش اساسی در شکل‌گیری ماده داشته است.
منبع: physicsaps