ستاره‌شناسان برای اولین بار یک انفجار رادیویی سریع را به حاشیه یک کهکشان بی‌حرکت و کهنه از نوع بیضوی نسبت دادند. این کشف نشان می‌دهد که انفجار‌های رادیویی سریع ممکن است از کهکشان‌های جوان‌تر یا مناطق فعال ستاره‌سازی نباشند و منشاء آن‌ها می‌تواند در کهکشان‌های قدیمی و بی‌حرکت نیز باشد.
این انفجار رادیویی که به نام FRB 20240209A شناخته می‌شود، از فاصله دو میلیارد سال نوری و از حاشیه یک کهکشان ۱۱٫۳ میلیارد ساله شناسایی شد. این یافته‌ها توجهات جدیدی را به مدل‌های پیشین منشاء انفجار‌های رادیویی سریع جلب کرده و محققان را به سمت توضیحات جدیدی مانند وجود خوشه‌های گلوبولاری یا فرایندهای دیگر برای شکل‌گیری این پدیده هدایت کرده است.