تحلیل استالاگمیت‌های غاری در مکزیک نشان می‌دهد که خشکسالی‌های طولانی از جمله یک خشکسالی ۱۳ ساله و چند خشکسالی دیگر با بیش از سه سال، نقش مهمی در فروپاشی تمدن کلاسیک مایا داشته‌اند. پژوهشگران با بررسی ایزوتوپ‌های اکسیژن در لایه‌های سالانه استالاگمیت، میزان بارش فصل‌های مرطوب و خشک بین سال‌های ۸۷۱ تا ۱۰۲۱ میلادی را به‌دقت تعیین کردند و دریافتند که فعالیت‌های سیاسی و ساخت بناهای مهم در شهرهایی مانند چیچن ایتزا در دوره خشکسالی متوقف شده است.
این داده‌ها نشان می‌دهد که حتی با تکنیک‌های پیشرفته مدیریت آب مایا، خشکسالی‌های طولانی می‌توانست اثرات مخربی بر کشاورزی و جامعه داشته باشد. پژوهشگران معتقدند استالاگمیت‌ها ابزار مهمی برای تحلیل دقیق تعامل انسان و تغییرات اقلیمی هستند و می‌توانند اطلاعاتی ارزشمند درباره شدت طوفان‌ها و سایر رویدادهای آب و هوایی در گذشته ارائه دهند.
منبع: cam