تحقیقات جدید نشان می‌دهد که پیری باعث تغییرات اپی‌ژنتیکی در ژن‌ها می‌شود که بر عملکرد اندام‌ها و سلامت انسان تأثیر می‌گذارد. مطالعه‌ای گسترده روی ۱۷ نوع بافت انسانی نشان داد برخی بافت‌ها مانند شبکیه و معده سریع‌تر پیر می‌شوند و شاخص‌های مشترکی از پیری در اندام‌های مختلف شناسایی شده است.
پژوهشگران ژن‌هایی مانند HDAC4، HOX و MEST و همچنین خانواده ژنی PCDHG را به‌عنوان محرک‌های اصلی پیری معرفی کردند. این اطلس اپی‌ژنتیکی می‌تواند به توسعه درمان‌های ضدپیری و درک بهتر فرآیند پیری در بدن انسان کمک کند.