دانشمندان موفق به تولید گندمی شده‌اند که می‌تواند کود مورد نیاز خود را از طریق تحریک باکتری‌های خاک تولید کند. این دستاورد با استفاده از ویرایش ژن کریسپر و افزایش ماده شیمیایی طبیعی آپیژنین در ریشه‌های گندم محقق شده است، به طوری که نیتروژن هوا به شکل قابل جذب برای گیاه تبدیل می‌شود و عملکرد محصول افزایش می‌یابد.
این فناوری نوآورانه می‌تواند به کاهش مصرف کودهای شیمیایی، کاهش آلودگی آب و هوا و صرفه‌جویی هزاران میلیاردها تومانی برای کشاورزان منجر شود. به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، این گندم خودکفا می‌تواند امنیت غذایی را بهبود بخشد و مسیر تازه‌ای برای کشاورزی پایدار و اقتصادی ایجاد کند.